Leeuwarden

De participatiewet wordt ingevoerd. Nou dat klinkt niet onaardig toch? Allemaal meedoen en zo? Ook met een beperking. Waarom is de SP dan tegen? Nou, voor Frederik en voor Koos bijvoorbeeld.

Frederik is 26. Hij is op het VWO een buitenbeentje, een nerd. Op de universiteit, in de studie informatica, gaat het mis. Plannen is lastig, net als op tijd komen, overzicht houden en niet in paniek raken als dingen anders gaan. Hij kan het niveau makkelijk aan, maar haalt onvoldoendes of komt helemaal niet op tentamens: te spannend. Hij moet stoppen. Frederik blijkt een autistische stoornis te hebben. Op de sociale werkplaats onderhoudt hij de website, lost computerproblemen op en schrijft handige programma’s. Hij heeft een coach die begrijpt wat zijn beperking inhoudt.

Koos is 46. Hij maakt zijn school niet af. Heeft altijd ruzie met iedereen en spijbelt chronisch. Baantjes lopen mis. Hij wordt overvraagd. Koos blijkt een lichte verstandelijke beperking te hebben. Nu rijdt hij op een grasmaaier door zijn eigen wijk. Hij vindt het heerlijk. Lekker buiten, geen gezeur aan zijn kop. Eigen baas. Zijn werkleider weet hoe hij met Koos om moet gaan. Geen moeten, maar samen met een bakkie koffie even het werk van de dag doorspreken. Dat werkt.

Maar de sociale werkplaats moet dicht. Dat moet van de participatiewet, al snap ik die naam niet. Want Frederik en Koos gaan niet meer participeren op de arbeidsmarkt. In een normaal bedrijf redt Frederik het niet. Hij wordt ontslagen. Sluit zich op in zijn huis en vereenzaamt. Ook Koos komt thuis te zitten, maakt ruzie met sociale dienst, want dat is allemaal gedonder. Hij lost zijn boosheid steeds vaker op met alcohol. Zijn familie is bang dat hij naast zijn baan ook zijn flat kwijtraakt.

Participatie. Hoezo participatie? Laat me niet lachen! Gewoon volksverlakkerij! Al weer bezuinigingen ten koste van de mensen die het toch al moeilijk hebben. De SP zegt Nee!. Armoede werkt niet. Geen ontslagen bij de sociale werkvoorziening!